…over het avontuur aangaan

h e t   a v o n t u u r   a a n g a a n

Laten we behoedzaam omgaan

met alles van waarde

met ieder van ons

met wat ons dierbaar is

met het kwetsbaarste het meeste.

 

Laten we wat niks meer lijkt

toch nog kansen geven,

de parabel indachtig

van de onvruchtbare vijgenboom,

en niets of niemand

door kleingelovigheid

te vroeg opgeven.

 

Laten we ruimte maken

voor het waaien van Gods Geest,

voor het ontstaan

van nieuwe verbanden

voor het loslaten

wat de beweging frustreert

voor nieuwe mensen

nieuwsgierige zoekers

voor een ander

voor het andere

voor de Ander

voor verandering.

 

Laten we eerlijk en moedig

onze centen goed natellen

en ons rekenwerk doen

en onze gebouwen bezien

met de vraag of zij nog

ruimte geven

aan leegte die present stelt

aan het mysterie dat ons draagt,

de ontmoeting met God

die ons aanspreekt, uitnodigt,

roept en op weg stuurt.

Laten we

onze gemeenschappen bevragen

of zij, opgebouwd

door zeven sacramenten,

en speurend

naar de bron van levend water

in Schrift en traditie,

leven van niets anders

dan Gods toekomst met ons.

Of daar

bidden met elkaar,

zorgen voor elkaar

en leren van elkaar

uitnodigt tot meedoen

en erbij horen

en een schuilplaats biedt

aan wie nu voorbijkomt

en rekent

met wie voor ons waren

en met wie na ons komen.

 

Laten we zo met elkaar

het avontuur aangaan,

niet wetende

echt niet wetende

wat de toekomst brengen zal,

maar er wel

reikhalzend naar uitziende

benieuwd wat God

voor ons in petto heeft,

wat ons gebeuren kan

als wij niet terug,

maar verder kijken

niet neer, maar opkijken

en elkaar aankijken

om schoorvoetend

maar daadwerkelijk

met elkaar op weg te gaan.

 

Laten we het risico nemen

alert en wakker, vrij

moedig stappen zetten,

niet op onze schreden terugkeren,

maar vol vertrouwen voortgaan

 

in geloof.

Bernard van Lamoen   –   8 november 2010

aan de in Ovezande bijeengeroepen parochiebesturen

van het samenwerkingsverband BovendeSchelde