h e t a v o n t u u r a a n g a a n | |
Laten we behoedzaam omgaan met alles van waarde met ieder van ons met wat ons dierbaar is met het kwetsbaarste het meeste.
Laten we wat niks meer lijkt toch nog kansen geven, de parabel indachtig van de onvruchtbare vijgenboom, en niets of niemand door kleingelovigheid te vroeg opgeven.
Laten we ruimte maken voor het waaien van Gods Geest, voor het ontstaan van nieuwe verbanden voor het loslaten wat de beweging frustreert voor nieuwe mensen nieuwsgierige zoekers voor een ander voor het andere voor de Ander voor verandering.
Laten we eerlijk en moedig onze centen goed natellen en ons rekenwerk doen en onze gebouwen bezien met de vraag of zij nog ruimte geven aan leegte die present stelt aan het mysterie dat ons draagt, de ontmoeting met God die ons aanspreekt, uitnodigt, roept en op weg stuurt. Laten we onze gemeenschappen bevragen of zij, opgebouwd door zeven sacramenten, |
en speurend naar de bron van levend water in Schrift en traditie, leven van niets anders dan Gods toekomst met ons. Of daar bidden met elkaar, zorgen voor elkaar en leren van elkaar uitnodigt tot meedoen en erbij horen en een schuilplaats biedt aan wie nu voorbijkomt en rekent met wie voor ons waren en met wie na ons komen.
Laten we zo met elkaar het avontuur aangaan, niet wetende echt niet wetende wat de toekomst brengen zal, maar er wel reikhalzend naar uitziende benieuwd wat God voor ons in petto heeft, wat ons gebeuren kan als wij niet terug, maar verder kijken niet neer, maar opkijken en elkaar aankijken om schoorvoetend maar daadwerkelijk met elkaar op weg te gaan.
Laten we het risico nemen alert en wakker, vrij moedig stappen zetten, niet op onze schreden terugkeren, maar vol vertrouwen voortgaan
in geloof. |
Bernard van Lamoen – 8 november 2010 aan de in Ovezande bijeengeroepen parochiebesturen van het samenwerkingsverband BovendeSchelde |