Leven en vieren vanuit een christelijke overtuiging

De grondslag van de vierende gemeenschap

Nadat de volgelingen van Jezus van de eerste schrik bekomen waren, spraken zij met elkaar, en met nieuw gedoopten, veel over wat het christelijk leven inhield. Dat deed men ook in termen die gebruikt werden bij de rituelen in de tempel. Een priester ontving altijd van de gelovige een offergave, bijvoorbeeld een lammetje of tortelduiven. Hij gaf het aan God als dank voor het leven. Zo werd het leven steeds verbonden met zijn Schepper.

Maar Christus vroeg geen offers, hij vroeg zijn leerlingen met heel de eigen persoon God te dienen. Volgens Marcus zegt Jezus zelf: ‘Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht.’ Anders gezegd: met geheel je persoon en je leven. (Mc 12,30)

Paulus schrijft daarom naar de christenen van Rome: ‘Ik vermaan u, broeders, … uzelf aan te bieden als een levend heilig aan God welgevallig offer.’ (Romeinen 12,1) Paulus schrijft zelfs dat wij een ‘priesterlijk’ volk zijn. Niet een volk van priesters, maar een volk dat deze grondtrek ‘het beschikbaar zijn voor mens en wereld en hen zo bij God te brengen’ als opdracht ziet.

Eucharistie

Deze ontvangende en dienstbare houding zien wij in essentie terug bij het vieren van de eucharistie. Als de voorganger, vooraf aan het grote dankgebed, het brood en de beker in de hand neemt zegt hij: ‘Gezegend zijt Gij Heer, God van al wat bestaat. Uit Uw milde hand hebben wij het brood ontvangen. Aan U dragen wij op de vrucht van de aarde, en het werk van onze mensenhanden. Maak het voor ons tot brood van eeuwig leven.’

 Met de woorden die Jezus zelf gebruikte op die laatste avond, wordt daadwerkelijk heel ons leven en handelen met Hem verbonden.

En door te eten van dit brood worden we werkelijk één met Hem. We worden deel van de gemeenschap. Een gemeenschap die men al eeuwenlang het Lichaam van Christus noemt. Een groep van christenen met ieder zijn eigen bijdrage en met Christus aan het hoofd.

Deze dubbele beweging ‘het aanreiken van ons eigen leven’ en het terugontvangen

in eenheid met Christus – is kernlijn van de eucharistie.

Tot slot worden de gelovigen weer de wereld ingezonden. Als er een diaken is, is hij degene die het volk toezingt: ‘Gaat nu allen heen in vrede, alleluja.’ Omdat deze verwoording weinig zegt over het missionaire karakter, heeft de paus in 2005 enkele alternatieve teksten toegevoegd zoals:

  • Gaat in vrede, om met uw leven de Heer eer te
  • Gaat heen om het evangelie van de Heer te En het volk beaamt dit met: ‘Wij danken God.’

Woord- en communieviering in het verlengde van de eucharistie

Wanneer gelovigen dan samenkomen om op een ander moment – na de eucharistie – de bewaarde gaven thuis of in een woord- en communieviering te delen, dan herhaalt men niet de dubbele beweging, maar bouwt men voort op wat geweest is. Dat is ook herkenbaar in de gebeden en de opbouw van de woord- en communieviering.

Zo vormt de eucharistie het centrum, met daar omheen woord- en communieviering- en. Dat is het bouwmateriaal waarmede het huis van levende stenen wordt opgebouwd.

Beiden verstevigen de onderlinge band over grenzen van plaats, tijd en dood heen. Het brengt ons samen lokaal, maar tegelijk als gemeenschap Boven de Schelde, en tegelijk met zovele anderen elders in Bisdom en wereld.

Vertaling in rooster van weekendvieringen

Zoals we aangaven is de eucharistieviering de plaats waar de katholieke gemeenschap zich verzameld rond Christus en zich zo ook verbindt met alle andere christenen die op andere plaatsen ditzelfde doen. Dat betekent dat het belangrijk is – als het kan – samen te komen in een eucharistie.

Dat was ook een van de redenen van het team het initiatief te nemen om – in overleg met kernen en bestuur – de aanvangstijden van de weekendvieringen meer evenwichtig te verdelen. Één van de redenen, want de eerste aanleiding was het belang van de efficiënte inzet van pastores. Een derde reden ligt in de nabije toekomst. Als nl. een emeritus geen bijdrage meer kan leveren kan men – dankzij de wijzigingen – alsnog samenkomen in een viering, zij het dan in de vorm van een woord-  communieviering.

In Deel II treft u een basisschema aan voor de komende tijd. Het geeft een indruk hoe het team in de komende tijd de vieringen – samen met emeriti, gepensioneerden en evt. leden liturgiegroepen – denkt te verzorgen.

Ontmoeting na de viering

Om het gemeenschapskarakter van ons samenkomen in de liturgie te benadrukken streven we – pastorale beroepskrachten – ernaar om in iedere parochiekern éénmaal per maand na afloop van de viering samen koffie te drinken. De voorganger (in deze situatie bij voorkeur de contactpastor van de betreffende parochiekern) heeft dan geruime tijd om aanwezig te zijn. Dan is er gelegenheid om elkaar te ontmoeten, een vraag te stellen en te beantwoorden, nadere afspraken te maken voor verder contact en overleg.

Vieren en ontmoeten zonder kerkgebouw

Nu de katholieke kerk in Rilland aan de eredienst is onttrokken, wordt er door het team samen met de katholieke bewoners gezocht naar mogelijkheden nog steeds bijeen te komen om elkaar te ontmoeten en het leven te vieren.

Voor het team is het de aanleiding ervaring op te doen in het omgaan met een gemeenschap zonder kerkgebouw. Om die reden vindt u hier een korte beschrijving van de huidige stand van zaken.

Naar vieringen in andere plaatsen

Een deel van de kerkgangers uit Rilland zoekt nu naar andere plaatsen waar zij kunnen aansluiten. Zo gaan enkelen naar Hansweert. Anderen naar Goes, Bergen op Zoom of Hoogerheide.

Maar enkelen beschikken niet over eigen vervoer of zijn moeilijk ter been. Taxi of meerijden met een medeparochiaan wordt door (oudere) mensen vaak niet als oplossing gezien. Zij willen een ander niet tot last zijn. Zo ontstond het initiatief voor huiskamervieringen.

Huiskamervieringen

Als alternatief voor het bezoeken van kerkdiensten in de regio worden (als experiment, in een onregelmatig ritme) huiskamervieringen gehouden. Bij gelovigen thuis komt men samen om het geloof te beleven en te vieren in een dienst van woord en gebed of een dienst van woord en communie. Dit heeft in het voorjaar van 2016 drie keer plaatsgevonden.

De betreffende viering wordt gehouden volgens het liturgisch schema van het Directorium. De samenzang wordt door de aanwezigen goed ondersteund.

Nu de situatie in Rilland erg veranderd is, willen we opnieuw in gesprek gaan met de katholieke bewoners van Rilland. Hoe beleven zij de veranderingen en kunnen zij elkaar in hun geloofsbeleving ondersteunen, ieder vanuit haar/zijn eigen ervaring?

Andere vormen van gebed

Het gebedsleven kent in onze kerk meerdere vormen. In het weekend vieren we de eucharistie of sluiten bij een vorige eucharistie aan in de vorm van een woord- communieviering. Op andere momenten bidden we bijvoorbeeld het rozenkransgebed of ontvangen de kinderen van de plaatselijke basisschool. In de twee bijbelkringen van de Mariaparochie wordt het Getijdengebed gepraktiseerd.